آســـو

درست سال پیش همین موقع ها بود که از وبلاگِ قبلیم دل کندم،از وبی که بعد از هفت سال در آن نوشتن میخواستم بزرگ شوم و تغییر مقدمه پیشرفت بود...به شب هایِ قدر که رسیدم کسی آمده بود و نوشته بود که آرزوهایتان را بنویسید بعد شب های قدر به خدا بگویید،سال بعدش نگاه کنید ببینید به چندتایش رسیده اید! من کلی ذوق کرده بودم و قرار شد این کار را انجام بدهم...دو صفحه و نیم را پر کردم از آرزوهایم اما از آنجایی که من آدم شلخته ای هستم گمش کردم.امروز که دوباره یادِ نوشتن آرزوهایم افتادم به این فکر کردم که چندتایِ آن ها برآورده شده بود...حالا دارم میشمارم،تقریبن نصفشان را دارم...نصف آرزوهایم برآورده شده اند...حالا امسال هم میخواهم دوباره بنویسم...یک به یک آرزوهایم را رویِ کاغذ بیاورم ...