آســـو

فک کنم هر چیزی مربوط به تو خوشحالم می‌کنه، دیدن این‌که دیده می‌شی، دیدن این‌که آدما ازت خوب می‌گن، دیدن این‌که می‌بینم خوشحالی، دیدن خنده‌هات و موفق‌شدنت. انگار واقعا صد تا جون از خوشحالیت بهم اضافه می‌شه و این شکل دیگه‌ای از خوشحالیه و می‌دونی کی این بیشتر خوشحالم می‌کنه؟ وقتی خوشحالیتو با من درمیون می‌‌ذاری و بهم اعتماد می‌کنی.

محبت دیدن خوشحالم می‌کنه، دیدن این‌که کسی می‌فهمه در حال تلاشم، وقتی کاری می‌کنم که خوب پیش می‌ره. وقتی پیش فاطمه‌م، وقتی زهرا دستامو می‌گیره، وقتی به اون روز فکر می‌کنم. وقتی وسط غمگین بودن و ترسان بودن یادم می‌افته خداست که همه‌چیز رو سر جاشون می‌چینه و هیچ چیزی در این جهان گم نمی‌شه. برق شادی تو چشم بچه‌های مدرسه. وقتی دوربین و میکروفونشونو باز می‌کنن و می‌گن سر کلاس بهشون خوش گذشته و دلشون تنگ می‌شه. وقتایی که هنوز فکر می‌کنم ایده دارم. اون روزایی که می‌شینم توی مقبره و از گریه نفسم بالا نمیاد و با اشک برمی‌گردم خونه. اون روزایی که می‌رم و سرچ می‌کنم پخش زنده حرم امام رضا و گریه‌م می‌گیره هم خوشحالم. وقتی احساس می‌کنم آدما به خاطر خودم دوستم دارن خوشحالم، وقتی کسی بهم می‌گه کارتو پرفکت انجام دادی خوشحال می‌شم. وقتی کسی جزییات کوچیکی که برام مهمه رو یادش می‌مونه خوشحالم. امروز که فاطمه یادش بود کشمش دوست ندارم خوشحال بودم. بازی با بچه‌ها قلبمو گرم می‌کنه. اون چند روز که مهمون داشتیم و تونستم مهمونامونو بخندونم وقتی ته دلم پر از غم بود خوشحال بودم. وقتی تکلیفم با خودم روشنه و آرومم و دست و پا نمی‌زنم خوشحالم. هر بار که قلبم یادش میاد خداست که ربه خوشحال‌ترین آدم دنیا می‌شم.