آســـو

بعضی آدم ها وجودشان مایه عذاب است...آن وقت است که مرتب دعا دعا میکنی که اتفاقی تویِ خیابان نبینیشان.یک موقع مسیرتان با هم یکی نشود...وجودِ بعضی آدم ها باعث میشود آدم یادِ خاطرات بدش بیفتد...خاطراتی که سال ها سعی کرده است فراموششان کند.اما آدم های دیگری هستند که نه تنها خودشان مایه عذاب هستند بلکه سایه شان همیشه رویِ زندگی سنگینی میکند...چشمانت را میبندی سایه شان به ذهنت فشار می آورد و در خیابان ها همه را شبیه آن ها میبینی.این سایه ها بدتر از خودِ آن انسان ها است.میفهمید که؟