آســـو

مشکل اینه که خودمون خودمونو مدیریت نمی‌کنیم، هیچ‌جای زندگیمونو، نه لحظه‌مونو، نه آینده‌مون رو. 

وقتی زمانتو مدیریت نمی‌کنی وقتی هر چیزی رو سر جای خودش قرار نمی دی وقتی هر نیازی رو سرجاش، سر زمان و مکان مناسبش، با آدم و آدمایی که باید، برآورده نمی‌کنی دیگه همیشه برای اون نیاز احساس خلا می‌کنی حتی اگه با کیفیت بالاتری توی زمان و مکان دیگه‌ای انجامش بدی. 

اگه خودت برای نیازت زمان نذاری، اگه اجازه ندی یه وقتایی اتفاقا سر زمان خودشون بیفتن تا آخر عمر یه حفره‌ی خالی توی درون تو باقی می مونه، یه زخم که هیچ‌وقت ترمیم نمی‌شه.

و من پر از زخمای ترمیم‌نشده‌م که هنوز هم بعد از گذر سال‌ها روشون چسب‌زخم می‌زنم.