آســـو

دارم سعی می‌کنم یه مدل رفتاری دیگه در پیش بگیرم و در صدر رفتارام کم حرف زدنه..این واقعا نیازمه..نگه داشتن یه سری چیزا برا خودمه..کم‌تر گفتن احساساتمه..ایده‌آل گراییه.
کمتر آنلاین شدنمه..بیشتر درون‌گرا شدنمه.
چندتا گفت و گوی درونی مدام تو خودم تکرار می‌شه
-چرا می‌خوای این رابطه رو نگه داری؟
+چون اون آدما منو به رویاهام نزدیک می‌کنن و به چیزی که دوستش دارم
-اگه اونا نخوان چی؟
+خب حرف نمی‌زنم..می‌تونم از دور داشته باشمشون که.
-نکنه در اثر حرف نزدن برن!
+اگه واقعی باشه نمی‌رن
-چرا تنظیمات تلگرامتو کردی به طوری که همه بتونن ببیننش؟وقتی آدمایی که فهمیدنشون برات مهمه می‌تونستن تا قبل اون هم ببینن؟چرا یه سری افراد رو به لیست سیاه تماسات اضافه کردی؟
+چون دلم می‌خواد واقعی کنم یه سری چیزا رو..همش نمی‌شه نشست پشت گوشی و سعی کرد رابطه‌ها رو نگه داشت که.می‌خوام آدما رو حذف و زیاد کنم.
-از شنبه که بری مدرسه و آدما رو ببینی برنامت چیه؟
+حرص نخورم و به همون درونگراییه ادامه بدم
ـ برنامه‌‌ت تا اعلام نتایج چیه؟
+درسای مدرسه رو بخونم..آروم باشم..استرس نگیرم..مهربون تر باشم اما بدون ابراز کردنش.بشینم یه سیر مطالعاتی بنویسم برای دل خودم.برنامه ریزی و منظم بودنی که المپیاد بهم دادتش رو دنبال کنم و نگه دارمش..منظم بودنم از لحاظ فکری رو به فیزیکی در وسایلم انتقال بدم.
- این‌طوری از خودت راضی می‌شی؟
+ امتحان کردنش رو دوست دارم
- چیا حالتو بد می‌کنه؟
+ دیدن آنلاین بودن آدما
- پس چرا کاری کردی که بتونی ببینیشون؟
+ چون آدما باید برن تو ترسشون
- این یه روز با این کار حالت بهتره؟
+ می‌خوام سعی کنم همین باشه
- درباره این وبلاگ چه ایده‌ایی داری؟

+دیگه هر چیزی رو توش ننویسم..داستانک نویسی رو دوباره به خودم برگردونم..دفتر بردارم و چرت و پرتامو اون تو بنویسم و این جا یه کم رنگ و بوی خوشحالی بگیره..شش ماه این‌طوری بودن حال چند نفری هم که می‌خوننش رو هم بد می‌کنه