آســـو

تا افق را نظاره خواهم کرد

آســـو

تا افق را نظاره خواهم کرد

هوا که آرام شد به خوشحالی هایمان فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که دنیا جای عجیبی است،هیچ چیز قابل پیش بینی نیست و در عین حال همه چیز قابل پیش بینی است.
مدام میدوی و میدوی و گاهی میرسی و گاهی هم نمیرسی...در بین راه زمین میخوری و بلندت میکنند...امیدوار میشوی و ناامید میشوی...پر و خالی میشوی...
با آدم هایی روبه رو میشوی...که هیچ کدامشان شبیه هم نیستند و دقیقا شبیه هم هستند،دنیا مکان عجیبی است...پر از تعادل است و تعادلی ندارد...

بایگانی
نویسندگان

-128- و اذا رایت کرمک طمعت

جمعه, ۱۱ خرداد ۱۳۹۷، ۱۲:۴۱ ق.ظ

ماه‌مبارک هم به نیمه رسید و ابوحمزه نخوندم..

کدوم شب با کدوم حال قراره بخونمش..نمی‌دونم!

+عنوان : هنگامی که کرمت را می‌بینم به طمع می‌افتم./ابوحمزه/

  • آسو نویس