-140- از تو که جسارتمو می‌گیری

از جشن قبولی المپیاد متنفرم..از اینکه بقیه از خوشحالیم خوشحال بشن هم متنفرم..از مهربونیای ظاهری دیگران متنفرمم.. از هرچیزی که مربوط باشه به کلیشه متنفرم..از هرچیزی که غیرواقعی باشه..از بودن همراه با ترسِ آدما تا سرحد مرگ متنفرم.

《...من صبح که پا می‌شم، دلم می‌خواد کسی باهام حرف نزنه… می‌خوام از خونه که برم بیرون، کسی منتظرم نباشه که برگردم… دل کسی واسم تنگ نشه… کسی منو نخواد… می‌خوام تنها باشم…》

/کنعان/