آســـو

تا افق را نظاره خواهم کرد

آســـو

تا افق را نظاره خواهم کرد

هوا که آرام شد به خوشحالی هایمان فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که دنیا جای عجیبی است،هیچ چیز قابل پیش بینی نیست و در عین حال همه چیز قابل پیش بینی است.
مدام میدوی و میدوی و گاهی میرسی و گاهی هم نمیرسی...در بین راه زمین میخوری و بلندت میکنند...امیدوار میشوی و ناامید میشوی...پر و خالی میشوی...
با آدم هایی روبه رو میشوی...که هیچ کدامشان شبیه هم نیستند و دقیقا شبیه هم هستند،دنیا مکان عجیبی است...پر از تعادل است و تعادلی ندارد...

بایگانی
نویسندگان

بدونِ شماره حتی

جمعه, ۲۵ خرداد ۱۳۹۷، ۱۲:۵۱ ق.ظ
الآن..در همین لحظه همه‌ی چیزهای مبهم زندگیم و درگیری‌های رفتاری و اخلاقیم رو درک کردم و فهمیدم همچین چیزی ایده‌آل چند سال پیشم بود و حالا که فهمیدم خی‌لی از بابتش خوشحالم!
  • آسو نویس