آســـو

تا افق را نظاره خواهم کرد

آســـو

تا افق را نظاره خواهم کرد

هوا که آرام شد به خوشحالی هایمان فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که دنیا جای عجیبی است،هیچ چیز قابل پیش بینی نیست و در عین حال همه چیز قابل پیش بینی است.
مدام میدوی و میدوی و گاهی میرسی و گاهی هم نمیرسی...در بین راه زمین میخوری و بلندت میکنند...امیدوار میشوی و ناامید میشوی...پر و خالی میشوی...
با آدم هایی روبه رو میشوی...که هیچ کدامشان شبیه هم نیستند و دقیقا شبیه هم هستند،دنیا مکان عجیبی است...پر از تعادل است و تعادلی ندارد...

بایگانی
نویسندگان

-97- گر صبر کنی...

پنجشنبه, ۵ بهمن ۱۳۹۶، ۰۷:۰۱ ب.ظ

قسمت کوچکی از فیلم در دنیای تو ساعت چند است که این روزها مدام گوش میکنم : صبر می‌کنم دیگه..صبر نکنم چی کار کنم؟

پ.ن : فالو کردن و دیدن عکساشون یه طرف..فالو نکردن و ندیدنشون یه طرفِ دیگه
پ.ن‌: چرا نمیشه حرف زد؟یعنی بهتر میشه همه چیز؟
  • آسو نویس