آســـو

تا افق را نظاره خواهم کرد

آســـو

تا افق را نظاره خواهم کرد

هوا که آرام شد به خوشحالی هایمان فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که دنیا جای عجیبی است،هیچ چیز قابل پیش بینی نیست و در عین حال همه چیز قابل پیش بینی است.
مدام میدوی و میدوی و گاهی میرسی و گاهی هم نمیرسی...در بین راه زمین میخوری و بلندت میکنند...امیدوار میشوی و ناامید میشوی...پر و خالی میشوی...
با آدم هایی روبه رو میشوی...که هیچ کدامشان شبیه هم نیستند و دقیقا شبیه هم هستند،دنیا مکان عجیبی است...پر از تعادل است و تعادلی ندارد...

بایگانی
نویسندگان

-37- سایه ات را بردار

سه شنبه, ۵ ارديبهشت ۱۳۹۶، ۰۵:۳۸ ب.ظ

بعضی آدم ها وجودشان مایه عذاب است...آن وقت است که مرتب دعا دعا میکنی که اتفاقی تویِ خیابان نبینیشان.یک موقع مسیرتان با هم یکی نشود...وجودِ بعضی آدم ها باعث میشود آدم یادِ خاطرات بدش بیفتد...خاطراتی که سال ها سعی کرده است فراموششان کند.اما آدم های دیگری هستند که نه تنها خودشان مایه عذاب هستند بلکه سایه شان همیشه رویِ زندگی سنگینی میکند...چشمانت را میبندی سایه شان به ذهنت فشار می آورد و در خیابان ها همه را شبیه آن ها میبینی.این سایه ها بدتر از خودِ آن انسان ها است.میفهمید که؟

  • آسو نویس

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی