-22- من هم گرفتار شده ام

حالا من هم گرفتار ترنجم.یک بدبختی به بدبختی هایم اضافه شده اما دوست داشتن که بدبختی نیست.شاید هم باشد.گاهی وقت ها دوست داشتن هم بدبختی است.وقتی که مثل جاده یک طرفه باشد.فقط دوست داشته باشی ولی دوستت نداشته باشد.مثل آسانسوری که فقط بالا برود.آن قدر بالا می رود تا جایی لایِ ابرها گیر می افتد.هیچ کس هم نیست تا آن را به زمین برگرداند.معلق می شود.عشق هایِ یک طرفه،مثل راحله.

 

/قاب های خالی - فهیم عطار/